طرماح بن عدی

از دانشنامه‌ی اسلامی


طرماح بن عدى يكى از كسانى بود كه در طول راه كربلا به سیدالشهدا علیه السلام پيوست و همراه او شد. امام ‌حسين علیه السلام كسى را مى‌خواست كه به راه آشنا باشد، تا از بيراهه به سوى كوفه رود.

طرماح اعلام كرد كه من راه را مى‌شناسم و جلو افتاد و به سوى كربلا روان شدند. وقتى جلو افتاد، اشعارى را هم مى‌خواند كه با اين مطلع، آغاز مى‌شود:


يا ناقتى لا تذعرى من زجر وامضى بنا قبل طلوع الفجر

و مضمون اشعار، در ستايش از دودمان رسول خدا صلی الله علیه و آله و سیدالشهدا است. در ميانه‌ راه، اجازه طلبيد كه به قبيله خود سر زده و به خانواده رسيدگى كند و برگردد. رفت و پس‌ از چند روز وقتى دوباره برگشت به ‌«عذيب الهجانات‌» كه رسيد، خبر شهادت امام را شنيد. اندوهگين شد و گريست، از اين كه توفيق شهادت در ركاب امام، نصيب او نشد.

ولى... آن كه امام را رها كند و سراغ زن و قبيله خويش رود، اين محروميت‌ سزاى اوست، هر چند پسر عدى بن حاتم باشد!

پانویس

  1. اعيان الشيعه، ج7، ص396.
  2. حياة الامام الحسين علیه السلام، ج ۳، ص ۸۳.

منابع

واقعه عاشورا
قبل از واقعه
شرح واقعه
پس از واقعه
بازتاب واقعه
وابسته ها